Ksiądz Marek Niemir urodził się 04 lutego 1966 r. w Kórniku, jako czwarty, najmłodszy syn Feliksa i Florentyny z d. Książkiewicz. Ochrzczony został 06 marca 1966 r. w Kościele Parafialnym pw. Św. Wojciecha w Bninie. Tam też spędził swoje dzieciństwo i młodość., uczęszczając do Szkoły Podstawowej nr 2 w Kórniku – Bninie. Ród Niemirów związany jest z Kórnikiem od roku 1746 i do dzisiaj w leżącym obecnie w granicach Kórnika Bninie mieszkają jego bracia z rodzinami. W latach 1981 – 1985 uczęszczał do X Liceum Ogólnokształcącego im. Przemysława II w Poznaniu (os. Rzeczypospolitej), do klasy o profilu biologiczno – chemicznym, w którym zdał również w1985 egzamin maturalny.
We wrześniu 1985 r. wstąpił do Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu, rozpoczynając swoją formację ku kapłaństwu oraz studia filozoficzno – teologiczne na Papieskim Wydziale Teologicznym ukończone tytułem magistra w 1990 r. Praca magisterska z zakresu Historii Kościoła nosi tytuł „Dzieje parafii Bnin w latach 1794 – 1945.”
Święcenia diakonatu otrzymał 17 maja 1990 r. w Katedrze Poznańskiej i jako diakon odbył swoją praktykę w Parafii pw. Matki Odkupiciela na os. Władysława Jagiełły (dawniej Os. Bolesława Chrobrego) w Poznaniu. W tym samym roku podjął również dwuletnie studia podyplomowe z zakresu Historii Kościoła. Święcenia kapłańskie z rąk Ks. Arcybiskupa Jerzego Stroby otrzymał 16 maja 1991 r. w Katedrze Poznańskiej, a Prymicyjną Mszę św. odprawił w swojej rodzinnej parafii w Dzień Matki 26 maja. Pierwszą placówką wikariuszowską była Parafia pw. św. Jana Chrzciciela w Owińskach, gdzie przez 2 lata duszpasterzował również jako katecheta w Ośrodku dla Dzieci i Młodzieży Niewidomej oraz w Zakładzie Wychowawczym dla Młodzieży Męskiej. W 1993 r. skierowany został do Parafii pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Poznaniu przy ul. Mariackiej (Główna), podejmując kolejne zadania katechetyczne w Szkole Podstawowej dla Pracujących oraz w Zespole Szkół Odzieżowych w Poznaniu przy ul. Kazimierza Wielkiego. Po trzech latach w 1996 r. mianowany został wikariuszem w Parafii pw. św. Andrzeja Ap. W Komornikach, katechizując w Szkole Podstawowej w Komornikach i w Rosnówku oraz w Zespole Szkół Mechaniki Precyzyjnej w Poznaniu przy ul. Jawornickiej. Z tej ostatniej szkoły po roku został przeniesiony do Zespołu Szkół Budowlanych przy ul. Grunwaldzkiej, gdzie katechizował przez okres 5 lat. Kolejnymi placówkami wikariuszowskimi były: Parafia pw. św. Jana Kantego w Poznaniu przy ul. Grunwaldzkiej (1998 – 2001)oraz Parafia i Sanktuarium pw. Miłosierdzia Bożego w Poznaniu na Os. Jana III Sobieskiego. Tam przeżył chorobę i śmierć swojego kolegi kursowego– Ks. Pawła Godziszewskiego, a owo doświadczenie było powodem skierowania w 2002 r. do posługi kapelana w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Lesznie. Przez okres 3 lat do 2005 r. mieszkał i pomagał również w pracy duszpasterskiej w Parafii pw. św. Kazimierza w Lesznie oraz uczył religii w II Liceum Ogólnokształcącym w Lesznie przy ul. Prusa. W szpitalu w pełni oddaje się posłudze chorym i duszpasterstwie służby zdrowia. Odnawia kaplicę i wprowadza do publicznego kultu relikwie św. Ojca Pio. Ze względu na zaistniałe potrzeby duszpasterskie w sierpniu 2005 r. został powołany na wikariusza Parafii i Sanktuarium pw. Pocieszania NMP w Borku Wielkopolskim. Tutaj bierze udział w organizacji dwóch ważnych Jubileuszy – 75 lecia Koronacji Obrazu Matki Bożej Pocieszenia (2006) i 350 lecia Sanktuarium (2007). Na krótko, bo zaledwie na 2 miesiące zostaje skierowany do Parafii Garnizonowej pw. Podwyższenia Krzyża św. w Poznaniu przy ul. Szamarzewskiego. W tym czasie po krótkiej chorobie umiera jego mama Florentyna (+15.08.2007), a w kilka dni po pogrzebie- 01 września 2007 r. zostaje powołany jako proboszcz do Parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Starym Gołębinie. Tutaj zastając pustostan na probostwie zamieszkał w parafii czempińskiej, a po decyzjach i wydanych zgodach przez Kurię Metropolitalną i nadzór budowlany podejmuje się wraz z parafianami budowy nowego Domu Parafialnego (probostwa). Jednocześnie mieszka w starym, zagrzybiałym, grożącym katastrofą budowlaną budynku plebanii przeznaczonym do rozbiórki. Nowe probostwo zostało wybudowane w zaledwie 2 lata, a jako patrona w Roku Kapłańskim otrzymało św. Jana Marię Vianney’a. Uroczystego poświęcenia Domu Parafialnego dokonał 26 września 2010 r. Ks. Arcybiskup Metropolita Stanisław Gądecki. Oprócz budowy domu uporządkował przy pomocy parafian cały teren ogrodowy i cmentarz, na którym wzniesiona została Grota NMP z Lourdes z okazji 150 rocznicy objawień (15.08.2008). Wykonał szereg prac w drewnianym, zabytkowym kościele m. in. schody, chodnik, nagłośnienie, elektryczny napęd dzwonów, odnowił witraże, chrzcielnicę, kinkiety, balustrady, przeprowadził remont zakrystii, odnowił najstarsze naczynia liturgiczne oraz do publicznego kultu poświęcił obraz Miłosierdzia Bożego. W czasie pobytu w Starym Gołębinie katechizował przez rok w Zespole Szkół Rolniczych w Grzybnie oraz w Gimnazjum w Borowie, a następnie w Szkołach Podstawowych w Starym Gołębinie i Borowie. Troszczył się o rozwój grup duszpasterskich m.in. Żywego Różańca, rad, ministrantów, Caritas. Przez okres 5 lat objął także opieką duszpasterską przyległe wioski z parafii czempińskiej: Gorzyczki (kaplica), Nowy Gołębin i Gorzyce. Był to czas wspólnie przeżywanych uroczystości kulturalnych i samorządowych np. dożynki gminne, turniej wsi, Zloty Dudziarzy Wlkp. oraz cztery Majówki Parafialne, w których udział brali nie tylko parafianie, ale mieszkańcy okolicznych miejscowości. 25 lipca 2011 r. kościół i Dom Parafialny odwiedził Jego Eminencja śp. Ks. Kardynał Zenon Grocholewski z Rzymu wraz z Jego Ekscelencją Ks. Biskupem Zdzisławem Fortuniakiem . Decyzją Ks. Arcybiskupa Metropolity dnia 24 maja 2012 r. otrzymał Dekret Nominacyjny na proboszcza w Parafii pw. św. Marcina i Wincentego M. w Skórzewie z dniem 01 sierpnia 2012 r. i od samego początku mocno zaangażował się w sprawy duszpasterskie i potrzebne remonty: kaplicy cmentarnej wraz z nową chłodnią, ogrodzeniem, uporządkowanie i powiększeniem cmentarza. Odnowił też groby kapłańskie wokół kościoła i zadbał o drzewostan. W kościele zostały poddane renowacji schody główne, estetyzacji dwa boczne ołtarze oraz ołtarz tzw. soborowy, chrzcielnica. tabernakulum, obrazy świętych patronów i kinkiety oświetleniowe. Podczas pierwszej zagranicznej pielgrzymki do Fatimy poświęcił figurę MB Fatimskiej i od 13.05.2013 wprowadzone zostały nabożeństwa fatimskie, a jeszcze wcześniej środowe nowenny do MB Nieustającej Pomocy oraz pierwsze soboty miesiąca. W roku 2017 do publicznego kultu zostały wprowadzone relikwie Św. Jana Pawła II (przez ks. Arcybiskupa Mieczysława Mokrzyckiego ze Lwowa), a w 2018 r. relikwie Św. Ojca Pio (przez ks. Arcybiskupa Stanisława Gądeckiego). Ks. Arcybiskup poświęcił również budowane przez rok 23-głosowe organy zakupione z likwidowanej holenderskiej świątyni. Mieszkając w domu parafialnym z kolejnymi wikariuszami zrobił elewację domu, 3 pary kamiennych wejściowych schodów, wybudował budynek gospodarczo garażowy (ok.300m2) oraz założył nowy ogród z wjazdem i chodnikami. Od roku 2019 rozpoczął remont zewnętrznej elewacji zabytkowego kościoła parafialnego (dachy naw bocznych, gzymsy, orynnowanie i 2/3 z 42 metrowej wieży. rzez ostatnie dwa lata (2021/22) poddano renowacji całą stolarkę drzwiową kościoła. W skórzewskiej wspólnocie wznowił po 25 latach działalność chóru parafialnego „Jutrzenka” oraz utworzył Parafialny Oddział Akcji Katolickiej. A dzieci mogły korzystać z zajęć „Kredkami do nieba” lub w śpiewie liturgicznym chórku „Złoty Głosik”. Był też inicjatorem wielu koncertów chóralnych i organowych oraz promotorem scholi parafialnej „Marco Angeli”. 4 kwietnia 2019 r. mimo podeszłego wieku nagle do wieczności odszedł jego ojciec +Feliks Niemir, który wcześniej będąc częstym gościem cieszył się z jego pracy duszpasterskiej i remontowej. W związku z nieustannym rozwojem i wzrostem liczby mieszkańców w dotychczasowej parafii zaistniała potrzeba wyłonienia nowej parafii z części Skórzewa i całej Dąbrowy. 28 maja 2021 został poświęcony plac pod budowę tymczasowej kaplicy, a 7 listopada ks. Arcybiskup poświęcił kaplicę oraz wprowadził do publicznego kultu relikwie Bł. Stefana Wyszyńskiego, a w dwa tygodnie później utworzył parafię pod jego wezwaniem. Parafia ta jest wotum dziękczynnym za drugie Nawiedzenie Matki Bożej w Archidiecezji Poznańskiej. W kościele w Skórzewie Nawiedzenie miało miejsce 7-9 grudnia 2019, a w kaplicy 4-5 stycznia 2021 r. (jako ostatnia, najmłodsza parafia). Od chwili powołania nowej parafii ks. Marek Niemir sprawował urząd proboszcza w obu skórzewskich parafiach. Decyzją ks. Arcybiskupa Metropolity Stanisława Gądeckiego z dniem 01 sierpnia 2022 r. został powołany na proboszcza parafii Św. Michała Archanioła w Wytomyślu w dekanacie lwóweckim, a obie parafie w Skórzewie od tej chwili przechodzą pod opiekę duszpasterską Zakonu Świętego Pawła I Pustelnika (Paulini).
W czasie swojej posługi duszpasterskiej we wszystkich parafiach trzykrotnie został przyjęty na prywatnej audiencji przez papieża św. Jana Pawła II. Organizował wiele pielgrzymek do sanktuariów w kraju i za granicą między innymi trzykrotnie do Ziemi Świętej, pięciokrotnie do Fatimy, ośmiokrotnie do Rzymu i Włoch oraz do innych sanktuariów maryjnych Europy i Polski. Służba kapłańska przynosi mu wiele radości, zwłaszcza, gdy widoczne są owoce rozwoju duchowego w życiu parafian, szczególnie ludzi młodych, dzieci i chorych.
